Iako Vukovar ima sve preduslove za razvoj, od geografskog položaja i prirodnih resursa do zakonskih pogodnosti, grad se ne razvija onim tempom koji bi omogućio ostanak i kvalitetan život njegovih stanovnika. Dimitrije Birač iz Arhiva Srba u Hrvatskoj koji se bavi istraživanjem privrednog razvoja Vukovara kroz istoriju navodi sledeće razloge ovome.

- Razlog je nedostatak ili zanemarivanje dugoročnog planiranja ili strategije, ali ne kao dokumenta u kojem ćemo napisati šta bismo hteli raditi kroz sledećih par godina jer takvih dokumenata u zadnjih 20 godina Hrvatska ima preko 150, već kao racionalnog procesa koji radi lokalna zajednica u uskom dogovoru s centralnom vlašću - kaže Birač i dodaje da za istinski ekonomski rast i razvoj nije dovoljna tržišna ekonomija na periferiji EU.

- Vukovar je ostavljen EU fondovima i razvoju obrtništva, malog i srednjeg preduzetništva, a tako ne samo da neće nadmašiti svoj nekadašnji rast i razvoj nego je veliko pitanje hoće li ga uopšte dostići - kaže Birač koji smatra da se Vukovar, po podacima o zaposlenosti, porastu stanovništva, razvoju industrije i poljoprivrede i društvenom razvoju, najviše razvijao u periodu od sredine 1950-tih i početka 1960-tih pa sve do 1990-godine. Pred sam rat, Vukovar je imao za hiljadu do dve hiljade dolara veći BDP po glavi stanovnika od Hrvatske dok danas ima 6 hiljada manje, oko 4,5 hiljade u odnosu na 11 hiljada dolara po glavi stanovnika. Brojka od oko 28 hiljada zaposlenih u Vukovaru u to vreme, bila je veća od današnjeg broja stanovnika.

- Mora se uspostaviti planski uticaj na najvišem nivou hrvatske politike. Hrvatska vlada mora znati šta želi od Vukovara i svakog pojedinog dela Hrvatske s obzirom na položaj i sve aspekte potencijalnog razvoja - smatra Birač i dodaje da se pomoć centralne vlasti Vukovaru ne bi trebala odvijati kao danas putem donacija iz sažaljenja već putem aktivne saradnje. Prema njegovim rečima, Hrvatska se vraća na periferiju evropskog kapitalizma, tamo gde je bila od 1920. do 1930. godine, dok u Vukovaru zadnjih godina postoji trend u sferi stručnog mnenja zagovaranja povratka obrtništva koje je bilo glavna poslovna aktivnost u vreme Austro-ugarske monarhije.

- Možda je postojao nekakav rast privrede u Austro-ugarskoj monarhiji, ali sam društveni razvoj nije. To nije ni moguće zbog same ekonomske logike. Za veću proizvodnju treba pojeftiniti fiksne troškove, napraviti tehnološki napredak, a to nije moguće bez kapitala kojeg mali preduzetnik nema. Potreban je krupan sistem - pojašnjava Birač. Dodaje da veliki broj preduzeća s malo zaposlenih, što je slučaj u Vukovaru, uzrokuje snižavanje cene radne snage te nisku sindikalnu zaštitu.

- Hrvatska na neki način pristaje da bude sitno razvijena zemlja, a i sama je svesna da se EU, na koju se toliko ugleda, ne razvija pomoću sitnih i srednjih preduzetnika već pomoću krupnih koji onda za sebe vežu na hiljade kooperanata u vidu malih i srednjih preduzetnika - zaključuje Birač koji je na ovu temu održao predavanje u Vukovaru.