U Zagrebu je u 99. godini umro veteran Drugog svjetskog rata i antifašistički aktivist Milivoj Boroša, čovjek čiji bi ratni put mogao poslužiti na igrani film. Tokom rata oteo je avion Luftwaffea i preletio na sovjetsku stranu da bi se kasnije priključio jugoslavenskim snagama.
Boroša je rođen u Zagrebu 11. septembra 1920. godine. Od 1938. godine radi kao mehaničar Jugoslovenskog kraljevskog ratnog vazduhoplovstva u Divuljama. Nakon kapitulacije Jugoslavije, odbija Italijanima predati avion o kojem je brinuo, onesposobljava ga i bježi u Zagreb. Nakon napada Njemačke na Sovjetski Savez, školuje se za navigatora-bombardera i kao član posade aviona Hrvatske domobranske legije, navodi avione da bombe bacaju izvan ciljeva.
Po kazni ga šalju u Zagreb gdje se, čekajući suđenje, prijavljuje kao dobrovoljac u Zračne snage NDH. Potom ga šalju u Nurnberg, onda u Kenigzberg gdje 26. juna 1942. godine s još dvojicom članova posade otima avion i prelijeće na sovjetsku stranu. Zarobljeni su i poslani u radni logor. Kad se ustanovilo da nisu špijuni, u decembru 1943. godine postaje borac Prvog jugoslavenskog samostalnog odreda u SSSR-u, nakon čega je imenovan komesarom čete i dobiva čin potporučnika.
Početkom 1944. preko radio stanice ‘Slobodna Jugoslavije’ pozvao je Zagrepčane, avijatičare NDH te ostale građane i vojnike da prebjegnu na partizansku stranu. Suprugu Aleksandru, koja je učestvovala u obrani Staljingrada, upoznao je sredinom te godine. Leti na bombarderima Iljušin i Thunderbolt do penzioniranja u činu pukovnika JNA 1971. godine, a 17. maja 1950. godine u Leskovcu izvodi 75 skokova padobranom, u čast rođendana Josipa Broza Tita, postavivši istovremeno svjetski rekord u broju skokova ostvarenih u jednom danu.
Nakon 1990. godine ostao je dosljedan antifašist, boreći se za ispravljanje revanšizma i nepravdi prema borcima NOB-e. U Sindikatu umirovljenika Hrvatske bori se za povrat oduzetih i umanjenih prava i pravedan status vojnih umirovljenika. Boroša je svoje ratne i poratne doživljaje objavio u knjizi ‘Vihor života’.
