Nakon duge i teške bolesti, u Zagrebu je preminuo Adam Dupalo, istaknuti antifašist s Banije koji se do zadnjeg dana suprotstavljao nacionalizmu, reviziji historije Narodnooslobodilačkog rata i manipulacijama tada počinjenih zločina. Također, istovremeno se zalagao za poboljšanje međunacionalnih odnosa.
Adam Dupalo rođen je 20. juna 1923., u selu Dupale kod Rujevca, u srezu Dvor na Uni. Nakon završetka školovanja, živio je u svom selu, a 1941. postaje svjedok ustaških zločina. Bio je član grupe SKOJ-evaca koja je imala vezu s ustanicima na Šamarici i u tom svojstvu bio je zadužen za rasturanje letaka i slanje lijekova u ustanički logor.
Krajem decembra 1941. odlazi u partizane, gdje nakon vojno-političkog kursa krajem februara 1942. polaže zakletvu, a kad je formiran Kotarski komitet SKOJ-a, postaje njegov organizacioni, a onda i politički sekretar. U maju te godine postaje politički delegat voda u Banijskom partizanskom odredu, a u novembru 1942. i komesar četa u Osmoj banijskoj brigadi koja postaje dio Sedme banijske udarne divizije i u tom svojstvu učestvuje u teškim borbama na Neretvi. Na Sutjesci je unaprijeđen u komesara Prvog bataljona Osme banijske brigade.
Uvijek je naglašavao da se rat 90-ih zbog svog karaktera ne može povezivati s ratom 40-ih, naročito zbog saznanja što se nakon Oluje događalo s brojnim banijskim selima i njihovim stanovnicima
Početkom 1944. upućen je na rad s omladinom Banije i biva izabran za predsjednik okružnog odbora USAOJ-a (Ujedinjeni savez antifašističke omladine Jugoslavije) i sekretara divizijskog komiteta SKOJ-a, a onda i za sekretara Okružnog komiteta SKOJ-a i člana biroa OK KPH za Baniju. Između brojnih zaduženja, prisustvovao je osnivanju 'Prosvjete' u Glini 1944., a početkom 1945. postaje instruktor za vojsku u Pokrajinskom komitetu SKOJ za Hrvatsku. Funkcije u omladinskim organizacijama obnašao je i nakon rata.
U JNA je bio na dužnosti u Korpusu narodne obrane Jugoslavije (KNOJ), zatim je bio omladinski rukovodilac u komandi ratne mornarice, da bi kasnije bio pomoćnik komandanta Pete zone i Više vojne pomorske akademije. Penzioniran je 1976. godine u činu kapetana bojnog broda. Bio je urednik više mornaričkih časopisa, kao i član redakcije knjige 'Sedma banijska udarna divizija' i zbornika o Dvoru na Uni. Imao je brojne funkcije u SUBNOR-u pa je 1991. bio potpredsjednik Republičkog odbora. Bio je stručni konzultant tokom snimanja različitih filmova, a učestvovao je u stvaranju muzeja na Šamarici. Za svoj rad primio je brojna odlikovanja, pohvale i priznanja, među njima i Red Stjepana Radića za osobit doprinos antifašističkim temeljima RH koji mu je 2011. uručio predsjednik Ivo Josipović.
Iako je imao problema s vidom, no to ga nije ometalo da proučava svu literaturu vezanu uz događaje od NOB-a naovamo. Ovaj vrhunski poznavalac i živa enciklopedija prilika na Baniji, kao i ratnog puta banijskih partizana, što je pretočio u knjigu 'Banija i Sisak u NOP 1941.', reagirao je na sve oblike revizije historije i prenaglašavanja uloge pojedinih osoba i jedinica u ratu.
Isto tako, suprotstavljao se prigodničarskom i falš-antifašizmu, toliko prisutnom u Hrvatskoj nakon 1990., pa i u redovima nominalno lijevih političkih snaga. Uvijek je naglašavao da se rat 90-ih zbog svog karaktera ne može povezivati s ratom 40-ih, naročito zbog saznanja što se nakon Oluje događalo s brojnim banijskim selima i njihovim stanovnicima. Boreći se protiv negiranja pozitivne uloge Srba u historiji, naročito na toliko mu dragoj Baniji, Dupalo je davao podršku srpskim organizacijama, iako se ponekad nije slagao s nekim stavovima njihovih rukovodilaca. Iako slabog zdravlja, bio je na svim komemoracijama i drugim događanjima u Hrvatskoj koji su imali veze s očuvanjem tekovina antifašizma.
Zbog svega toga imao je velik ugled u narodu i zato je njegova smrt potresla antifašiste u Hrvatskoj, ali i narod Banije. Uostalom, u jednom od svojih zadnjih intervjua, naglasio je da je u redovima banijskih partizana bilo pripadnika 13 naroda i narodnosti, ne samo iz Jugoslavije, koji su se uključili u zajedničku borbu i da bi takva sloga u borbi za bolje sutra itekako bila potrebna i danas.
Komemoracija Adamu Dupalu održat će se u četvrtak, 11. decembra, u 10 sati u prostorijama SABA RH (Pavla Hatza 16, Zagreb), a ispraćaj će se održati istoga dana u 12 i 15 na zagrebačkom Krematoriju.
